AN'ların bütünü....

En son 13 ay önce yazdığımı farkettiğimde, kendi kendime çok hayıflandım.Kendime doğru yaptığım yolculuğa ara vermişim bendeniz..Dönem dönem uyuduğumuz AN'lar olur ya da derslenmek adına yaşadığımız olaylar.. O dönemde ben ben değilim, ya da biz biz değiliz.. Tüm bunlar naçizane düşüncelerim, kendimi bilmeye başladığım dönemden beri DENEME türü yazılara daha ılımlı yaklaşmışımdır, ben de DENEME türünde yazmayı daha doğru buluyorum...Doğru - yanlış değil sadece Denenmişlikler..Herkes birşeyler yaşıyor, ders alıyor ya da ders almadan yoluna devam ediyor. Üzülüyor ya da seviniyoruz. Ancak öğrenmemiz gereken belki de hayatın sadece duygular ve duygu yansımaları üzerine kurulu olmadığı. Her yaşadığımızdan birşeyler çıkarmak zorunda değiliz. Ama yaşadığımız bazı olayların tesadüfi olmadığını da aklımızda bulunduralım derim..İyi- Kötü, Doğru- yanlış kime ve neye göre bunu sorguladığım bir dönemdeyim bu aralar, buzdağının ardındakileri sadace tahminle geçmiyor hayat er geç o buz eriğinde neyle karşılacağımızı olasılık hesaplamalarıyla da anlayamayız. O halde nötr kalmayı başarabilmek gerek diyorum. Ya da vardır bir sebep diyerek sükuneti korumak..Bundan sonraki sürecin neler yaşatacağını bilemem, sadece yeterli cesaretim olduğunu düşünüyorum hayatın tam ortasına girebilmek için..Mutluluk nedir diye sorgulamıyorum artık, mutluluğa sebep aramadan içimden gelen duyguyu alıp o AN' a yayabilmeyi istiyorum..Artık istemek de istemiyorum sadece hayatın ortasına mancınıkla atılmış psikolojisi ile şaşkın şaşkın ve korkarak, ellerimin arasından gördüğüm manzarayı yorumlama gayretiyle yorulmak da istemiyorum..En azından ne istemediğimi biliyorum asıl önemli olan da bu değil mi ? Şu an ANların bana kattıklarını daha net anladım. DENEYİMlerimin hayata geçirilme zamanı çoktan gelmiş de geçiyor. Ben geldim HAYAT....