Koskoca 36 yılı devirdim. Acısıyla , tatlısıyla, mutlu -mutsuz her an ile. Çok şey düşündüğümü ,çok şey bildiğime inanırdım. Sanırım herkesin düştüğü yanılgı.Ya sonrası. Acaba herkes bir deprem ile uyanabiliyor mu? Ya da ben bunları neden yaşıyorum. Yoksa herkes kendine özgü düşündüğü gibi ,kendine özgü mü algılayarak yaşıyor hayatı. ANYWAY.. ANYWAY... Özenti içindeki ve bilmişlik psikolojisi içinde kıvaranan ruh halimin ürettiği bir kelime...Anlattığı ise ''Ben çok şey biliyorum..''
Yaşadığımız her an, içinde olduğumuz dipsiz kuyunun dibini bulma çabası ile düşmeye devam ettiğimiz.yine o sonsuz bilinmezlik içindeyiz. İnadına inadına ne bildiğimizi bilmeden çok şey bildiğimizi düşünerek debeleniyoruz...Değerli olma ve hiçlik duygusu nasıl bir kombinasyon ile uyumu yakalar ki? Bilmiyorum bunun cevabını.. Ana sorun bu ve çözümü ise bizde... Spontane yazıyorum, anlaşılma, beğenilme,eleştirilme kaygısı duyduğum an..duruyorum. Düşüncelerimi doğru ifade edememe korkusu birilerinin beni beğenme kaygısından daha önemli..Hayatımız boyunca düştüğümüz en büyük yanılgı bu zaten. Sahip olduğumuz tek şey hayatımızken, biz bunu kendimiz için yaşamaktansa başkaları için yaşamayı seçiyoruz. Neden bu aralar çevremde mutsuz insanlar var? Kendime şu soruyu sordum '' Mutlu muyum?''. Neden hep sorunlu insanları kendime mıknatıs gibi çekiyorum. Anlatılmak istenen, anlamam gereken birşey mi var? Kendimiz için yaşama amacı gütmeden, kendi içimize gömülmüşken çok şey kaçırıyoruz hayata dair. Silkelen !! Elinde bulunan kaşıktaki yağı dökmeden sarayının güzelliklerini görmeyi başar.(Simyacı-Paul Coelho'dan hatırlarsınız) Herkes kendi deneyimini yaşar bu hayatta. Paylaşmak güzeldir, herşeyi yaşamaya yetecek zamanımız yok o nedenle paylaşılan ,tanık olunan her olaydan pay çıkarmayı bilmek gerek. Her insan, her hayat, her yaşanmışlık özeldir.Son zamanlarda yaptığım tek şey insanları dinlemek, gözlemlemek. Ancak, yargılamadan ve sadece doğru noktalardan sorgulayarak. Neden, niçin? sorularına cevap arayarak geçiyorum zamanımı. Evreni inceliyorum,gördüklerimi sizin de görmenizi isterdim. Sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder