SEN AĞLAMA

Çok değil bundan 2 yıl önce Badem'in Sen Ağlama'sını dinlerken inadına ağla der gibi
gözyaşı dökerdim. Biraz önce kulağıma geldi melodisi.. '' Sen ağlama, bir damla gözyaşın yeter, sen üzülme gülüm...'' Ne kadar acı değil mi? Ağlatan sebepten ziyade
ağlatan şarkıyı hatırlıyorum. '' Yollarıma taş koysalar geleceğim, gözlerinden yaşlarını sileceğim....'' Hepimiz mi böyleyiz ? Ne yaşarsak yaşayalım geride kalan sadece ''BİZ'' oluyoruz. BİZ sadece kendimiz olan BİZ.(İleride daha detaylı anlatmaya çalışacağım ) Hiçbirşey bizim dışımızda değil. Bencillik anlamında değil vurguladığım konu. Aslında herşey bizim nasıl algıladığımız, nasıl yorumladığımızla alakalı çevremizdeki olayları. Bunun içinde üzüntü, mutluluk,öfke ve benzeri olumlu-olumsuz birçok duygu da var. İyi ya da kötü herşeyin sorumlusu biziz. Ve ne yaşarsak yaşayalım geride sadece BİZ kalıyoruz. Bu BİZ' i ben yıllarca yanlış anlamışım o nedenle birden bire konuyu derinleştirmek istemiyorum. Bana yanlış anlamda da olsa BİZ'i öğreten kişi ne demek istediğimiz çok iyi anlayacak.Çoğumuz bu kavramı yanlış kullanıyor ya da algılıyor -en azından ben hep yanlış biliyormuşum- BİZ olabilmek çok zor, BİZ ile yaşamak ise çoook kolay ve zevkli. Hayattan , çiçekten, böcekten keyif alıyor, mutlu olabilmek için sebep yaratıyorsun. Yıllar önce komik bulduğum Polyannacılığa şimdi canı gönüldan sığınıyor, anlaamya çalışıyorum. Umudumuz içimizdeki pozitif yanımız. Her olaya iki farklı açıdan bakabiliriz. Seçim bizim. Ya olumlu ya da olumsuz. Olumlu bakınca nedense kendimizi salak hissediyoruz.Aslında biz öyle düşünmüyoruz, çevremizdeki insanların refleks gibi vermeye alıştığımız negatif tepkilerimizi göremeyince bizim hakkımızda düşüneceklerini çok önemsiyoruz.
Kimin ne düşündüğü, kimin ne dediği önemli değil önemli olan BIZ olabilmek Devami gelecek Sevgiler